Pałac Królewski we Wrocławiu

    Pałac Królewski we Wrocławiu, niegdyś rezydencja pruskich królów z dynastii Hohenzollernów, obecnie pełni rolę siedziby Muzeum Miejskiego Wrocławia, w tym Muzeum Sztuki Medalierskiej.

     W 1750 roku pałac został zakupiony przez króla Prus, Fryderyka II Wielkiego i od tego czasu znany był jako Pałac Królewski. Król zlecił rozbudowę obiektu, dodając niskie oficyny i nowe skrzydło południowo-zachodnie, zaprojektowane przez Carla Gottharda Langhansa. Nowe skrzydło umożliwiało królowi obserwowanie manewrów wojskowych i łatwą ewakuację.

     Po wyburzeniu miejskich fortyfikacji w 1845 roku, architekt Friedrich August Stüler rozbudował pałac w stylu neorenesansowym, tworząc nowe skrzydła i pawilony. W latach 1858–1868 Stüler zmodernizował dziedziniec honorowy, dodając klasycystyczne skrzydła północno-wschodnie i północno-zachodnie. Pałac stał się centralnym punktem placu Ćwiczeń (obecnie plac Wolności), symbolizującym pruską potęgę.

     Po I wojnie światowej pałac przekształcono w muzeum. W czasie II wojny światowej południowe i południowo-zachodnie skrzydła uległy zniszczeniu. Odbudowę budynku przeprowadzono w latach 60. XX wieku oraz w czasie obchodów Tysiąclecia Państwa Polskiego, przy wsparciu Społecznego Funduszu Odbudowy Stolicy i Kraju.

     Obecnie, po remoncie zakończonym w 2009 roku, Pałac Królewski mieści Muzeum Miejskie Wrocławia, które prezentuje m.in. barokowy ogród oraz wystawę „1000 lat Wrocławia” z niemal trzema tysiącami eksponatów, pochodzącymi z polskich i niemieckich zbiorów oraz lokalnych instytucji.